Kimine göre pozisyona girmek önemlidir kimine göre skor kimine göre sadece katılmak.Sadri Alışık ne kadar içten feryat ediyordu "budamı ofsayt hakim bey budamı ofsayt" diye.İnsanın içi parçalanıyordu.
Kim başarmıştırki bütün golleri nizami atabilmeyi,hepimiz atmışızdır ofsaytten goller,kimini hakem saymamıştır kimini karşı takım kimini topun sahibi olan çocuk.Sevinmişizdir ama belki bi saniyede olsa.Matematikten beş almışızdır,en kötü anda bile hatırlasak aldığımz beşi bi saniyeliğine de olsa seviniriz unuturuz herşeyi.öle bişe işte.Ama gol ofsayttir iptal edilmiştir ve biz en coşkun halimizle sevenlerimizle buluşmaya giderken birisi elinde bayrak veya ağzında düdükle golcüyü yani bizi o en coşkun en savunmasız,umutlarına en yakın olan noktadan alır en başa götürür.Bizede eşşek gibi sırıtmak kalır geriye...
Bende çok attım ofsaytten golde benimkisi biraz daha şizofrenik bir durum galiba ben hiç bir zaman ne o kötü hakemi gördüm ne kötü rakibi nede topun sahibini.Belkide gördüm uyanmak gelmedi rüyamdan en başa dönmek istemedim umutlarıma bu kadar yaklaşmışken.Nizami bi golmüş gibi koştum maviliklere ama ya hiç kimse gelmedi kutlamaya beni yada tek tük beni çok sevenler geldi bildikleri halde gol olmadığını.Hep kaçtım bana attığın goller ofsayt olum diyenlerden.Ne kadar kaçsamda gerçeklerden hep sahayı ıslak formamla terkederken gözüm kaçıyordu skorboarda,görüyordum karşımda yazan rakamı.Duşta ağlıyordum kimse görmesin diye soyunma odasında bile ağlamadım en ağır mağlubiyetlerde,17 Haziranda mesela,Çok ağır bi yenilgi almıştık hatırlıyorumda...
